فضل شناسی استعدادیابی

فضل به معنای زیادت لطف و رحمتی است که از جانب از سر بی نیازی به انسان عطا شده و او را به توانمندی برای انجام کارهایی تقرب ساز دعوت می کند.بر این اساس همه آنچه خداوند به انسان داده فضلی از جانب اوست که فعل و فعلیتی در جهت کمال را در او محقق ساخته است.در قرآن این کلمه نوعا در جهت موافق هدایت به کار رفته است و نشان دهنده قابلت و استعداد شکوفا شده است.بر همین اساس می توان با شناخت،گرایش و طلب نسبت به فضل های الهی،قابلیت ها و استعدادهایی که لازم است شکوفا شود را شناخت.