مصابیحالجنان، دائره المعارفى عبادى است که هر انسان مسلمان، از بدو تولد تا پس از مرگ، با آنها سر و کار دارد. این کتاب یکى از ارزشمندترین آثار مولف دانشمند آن است که عمرى را در تحقیق پیرامون ادعیه امامان معصوم (ع) سپرى کرده است.
در بخشی از کتاب به نام «اجازه ورود خواستن برای همه حرمهای شریف» میخوانیم: «از آنجا که یکی از آداب زیارت، اجازه ورود خواستن از صاحب قبر است، و از سویی هرگاه زیارت شونده از والایی و برتری ویژه برخوردار باشد، این ادب را با سعی و توجّهی افزونتر به جای میآورند (و چه کسی جز پیامبرو خاندان گرامیاش ـ که درودهای خدا بر آنان باد ـ دارای برترین مقام و والاترین مرتبه است؟ هم آنان که حجّت پروردگار بر مردم و امین بندگان خدایند) از این رو در لابهلای کتابهای زیارت، عبارات گوناگونی برای درخواست اجازه ورود به حرمهای شریف و انجام زیارت، نقل شده است. ما در اینجا به ذکر دو اذن ورود بسنده میکنیم: یک. اجازهای که کفعَمی رحمهالله در البَلد الاَمین و المصباح آورده و در کتاب اخیر گفته است: «چون خواستی به حرم پیامبر صلیاللهعلیهوآله یا یکی دیگر از معصومان علیهمالسلام وارد شوی، بگو: اللَّهُمَّ إِنِّی وَقَفْتُ عَلی بَابٍ مِنْ أَبْوَابِ بُیوتِ نَبِیک ـ صَلَوَاتُک عَلَیهِ وَ آلِهِ ـ وَ قَدْ مَنَعْتَ النَّاسَ أَنْ یدْخُلُوا إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَقُلْتَ: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیوتَ النَّبِی إِلاَّ أَنْ یوذَنَ لَکمْ.» اللَّهُمَّ إِنِّی أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صَاحِبِ هَذَا الْمَشْهَدِ الشَّرِیفِ فِی غَیبَتِهِ، کمَا أَعْتَقِدُهَا فِی حَضْرَتِهِ، وَ أَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَک وَ خُلَفَآئَک ـ عَلَیهِمُ السَّلامُ ـ أَحْیآءٌ عِنْدَک یرْزَقُونَ، یرَوْنَ مَقَامِی، وَ یسْمَعُونَ کلامِی، وَ یرُدُّونَ سَلامِی، وَ أَنَّک حَجَبْتَ عَنْ سَمْعِی کلامَهُمْ، وَ فَتَحْتَ بَابَ فَهْمِی بِلَذِیذِ مُنَاجَاتِهِمْ، وَ إِنِّی أَسْتَأْذِنُک یا رَبِّ أَوَّلاً، وَ أَسْتَأْذِنُ رَسُولَک ـ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ ـ ثَانِیاً، وَ أَسْتَأْذِنُ خَلِیفَتَک الاْءِمَامَ الْمَفْرُوضَ (المُفتَرَضَ ـ خ ل) عَلَی طَاعَتُهُ فُلانَ بْنَ فُلانٍ.»
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.