خاستگاه خلافت

مدینه دهشت ‏زده‏ رحلتِ پیشواى عظیم خویش است. دوست‏داران چشمانى اشک‏ آلود دارند و دل‏هایى غمگین. ماه درون خانه در کار تغسیل خورشید است و ستارگان گِرد او ماتم‏ زده.آن‏ سوتر، کوچه‏ هاى منتهى به سایبانى فراخ ره‏گذرانى را در خود جاى مى‏ دهد که به شتاب مى‏ روند تا جشن فرمان‏روایى تاریکى را با هم به توطئه بنشینند. نامش «سقیفه‏ بنى‏ ساعده» است.آن‏جا، هواداران ظلمت سرنوشتِ تاریخ را دست‏کارى مى‏کنند و خلافت الاهى، این هم‏زادِ دیرین امامت، را به تزویر و زور مى‏ ربایند و بر اندام آن، لباسِ تنگ بشرى مى‏ پوشانند… استاد عبدالفتّاح عبدالمقصود، نویسنده‏ فقید مصرى، در «خاستگاه خلافت» ازدیدگاه یک پرورش‏ یافته‏ جامعه‏ سقیفه‏ باور، امّا با عینکِ انصاف و آزاداندیشى، به بررسى و تحلیل جزئیّات روایات تاریخى در این زمینه مى‏ پردازد.