چابک کالا | فروش آنلاین سریع چایک کالا
کتاب تاریخ سید الشهدا (ع) شامل عناوین خواندنی و معتبر در مورد سر پنهان شدن فضائل اهل بیت، ولادت و نسب امام حسین، خبر دادن خدا و پیامبر و امیرالمؤمنین از شهادت امام حسین، رضایت پیغمبر و فاطمه به شهادت امام حسین، علت کمی روایت از امام حسین، لزوم وجود خلیفه در هر عصر و … می باشد.
تاریخ سید الشهدا (علیه السلام)
کتاب تاریخ سید الشهداء(علیه السلام) تالیف آیت الله شیخ عباس صفایی حائری با نگاهی تاریخی به این بازه ی زمانی نگریسته و با قلمی روان و فصل بندی مناسب به خوبی، نمایی روشن از این حادثه ارائه کرده است. این نوشتار علاوه بر تحلیل خوب زمینه های عاشورا، از برخی حیله گری های خلفای وقت و دشمنان اهل بیت علیهم السلام پرده برداشته و نگاهی نو به روش مطالعه تاریخ اهل بیت علیهم السلام مخصوصا تاریخ کربلا ارائه کرده است.
نویسنده با نکته سنجی و بر اساس گزاره ها و داده های تاریخی و با روش مقایسه ای میان نقل قول ها، سعی در ارائه تصویری روشن و درست از حادثه ی عاشورا دارد. به عقیده ی مولف، تاریخ امام حسین علیه السلام تاریخی مجهول و از تاریک ترین ادوار و ازمنه بوده طوری که آن زمان را ، عصری سراسر حق ستیز دانسته که دشمنان به جعل اکاذیب و نشر احادیث باطل پرداخته اند این عصر از منظر کتاب به دلیل هجمه ی سنگین تبلیغاتی بنی امیه و تقیه ی شدید پیروان امام علیه السلام ناگفته هایی دارد و سِرّ مخفی شدن فضائل امام حسین علیه السلام نیز در همین نکته بوده لذا این موضوع، نیازمند دقت و موشکافی فراوان است.انتشارات کتاب جمکران، «تاریخ سیدالشهداء» را در قطع وزیری و 672 صفحه منتشر کرده است.
برشی از کتاب:
گرفتارى هاى اهل کوفه، به خاطر بى وفایى به اهل بیت علیهم السلام:
اگر اهل کوفه، از این صفت دیرینه خویش دست بر مى داشتند و به امام حسن (علیه السلام) که همگى بامیل و رغبت با او بیعت کرده بودند، وفادار مى شدند، هرآینه همین امام نیز چون پدرش بر معاویه مى تاخت و روز روشن را بر وى تاریک مى ساخت. ولى با کدام لشکر و…؟! رؤساى لشکر، از معاویه پولهایى گرفتند و با او زد و بندهایى کردند، و حتّى حاضر شدند که امام حسن(علیه السلام) را به او تحویل دهند، و هر عشیره و قبیله اى هم از رئیس خود اطاعت مى کند نه از امام. بنابراین، امام (علیه السلام) چگونه مى توانست با معاویه بجنگد؟ اگر مى جنگید، منجر به نابودى او و اهل بیت و چند نفرى که از شیعیان واقعى بودند، مى شد و این، نهایت آرزوى معاویه بود. اهل کوفه، بى وفایى خود را مجدّدآ ثابت کردند و به همین خاطر امام (علیه السلام) با معاویه صلح کرد و شرایطى را به میان آورد. آنگاه از کوفه و اهلش دست شست و روى گرداند و همان گوشه حجاز (مدینه) را اختیار فرمود. پس امام حسن (علیه السلام) به سبب رفتار گذشته آنان با پدرش و خودش، از آنان چشم پوشید و رفت. اهل کوفه، با از دست دادن اهل بیت پیغمبر اکرم (صلی اله علیه وآله) گرفتار سختى ها، شکنجه ها و ظلم هاى عمّال معاویه شدند و به راستى که همه چیز را از دست دادند و این، نتیجه رفتار آنان با امیرالمؤمنین (علیه السلام) و ناله و نفرین هاى آن امام مظلوم است. باید به جاى آن سرور، «مغیره بن شعبه» و «زیاد بن ابیه» بالاى منبر روند، و آن ها را ارشاد و هدایت نمایند و با تازیانه و شمشیر خود ادب کنند.
کتاب تاریخ سید الشهداء(علیه السلام) تالیف آیت الله شیخ عباس صفایی حائری با نگاهی تاریخی به این بازه ی زمانی نگریسته و با قلمی روان و فصل بندی مناسب به خوبی، نمایی روشن از این حادثه ارائه کرده است. این نوشتار علاوه بر تحلیل خوب زمینه های عاشورا، از برخی حیله گری های خلفای وقت و دشمنان اهل بیت علیهم السلام پرده برداشته و نگاهی نو به روش مطالعه تاریخ اهل بیت علیهم السلام مخصوصا تاریخ کربلا ارائه کرده است.
نویسنده با نکته سنجی و بر اساس گزاره ها و داده های تاریخی و با روش مقایسه ای میان نقل قول ها، سعی در ارائه تصویری روشن و درست از حادثه ی عاشورا دارد. به عقیده ی مولف، تاریخ امام حسین علیه السلام تاریخی مجهول و از تاریک ترین ادوار و ازمنه بوده طوری که آن زمان را ، عصری سراسر حق ستیز دانسته که دشمنان به جعل اکاذیب و نشر احادیث باطل پرداخته اند این عصر از منظر کتاب به دلیل هجمه ی سنگین تبلیغاتی بنی امیه و تقیه ی شدید پیروان امام علیه السلام ناگفته هایی دارد و سِرّ مخفی شدن فضائل امام حسین علیه السلام نیز در همین نکته بوده لذا این موضوع، نیازمند دقت و موشکافی فراوان است.انتشارات کتاب جمکران، «تاریخ سیدالشهداء» را در قطع وزیری و 672 صفحه منتشر کرده است.
برشی از کتاب:
گرفتارى هاى اهل کوفه، به خاطر بى وفایى به اهل بیت علیهم السلام:
اگر اهل کوفه، از این صفت دیرینه خویش دست بر مى داشتند و به امام حسن (علیه السلام) که همگى بامیل و رغبت با او بیعت کرده بودند، وفادار مى شدند، هرآینه همین امام نیز چون پدرش بر معاویه مى تاخت و روز روشن را بر وى تاریک مى ساخت. ولى با کدام لشکر و…؟! رؤساى لشکر، از معاویه پولهایى گرفتند و با او زد و بندهایى کردند، و حتّى حاضر شدند که امام حسن(علیه السلام) را به او تحویل دهند، و هر عشیره و قبیله اى هم از رئیس خود اطاعت مى کند نه از امام. بنابراین، امام (علیه السلام) چگونه مى توانست با معاویه بجنگد؟ اگر مى جنگید، منجر به نابودى او و اهل بیت و چند نفرى که از شیعیان واقعى بودند، مى شد و این، نهایت آرزوى معاویه بود. اهل کوفه، بى وفایى خود را مجدّدآ ثابت کردند و به همین خاطر امام (علیه السلام) با معاویه صلح کرد و شرایطى را به میان آورد. آنگاه از کوفه و اهلش دست شست و روى گرداند و همان گوشه حجاز (مدینه) را اختیار فرمود. پس امام حسن (علیه السلام) به سبب رفتار گذشته آنان با پدرش و خودش، از آنان چشم پوشید و رفت. اهل کوفه، با از دست دادن اهل بیت پیغمبر اکرم (صلی اله علیه وآله) گرفتار سختى ها، شکنجه ها و ظلم هاى عمّال معاویه شدند و به راستى که همه چیز را از دست دادند و این، نتیجه رفتار آنان با امیرالمؤمنین (علیه السلام) و ناله و نفرین هاى آن امام مظلوم است. باید به جاى آن سرور، «مغیره بن شعبه» و «زیاد بن ابیه» بالاى منبر روند، و آن ها را ارشاد و هدایت نمایند و با تازیانه و شمشیر خود ادب کنند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.