به سوی خوبی ها (3)

از نعمت هاي بزرگي که خدا به بشر عنايت فرموده، نعمت دعا و باز بودن راه گفتگو با پروردگار مهربان و حکيم و دانا و تواناست. دعا، روح آدمي را از سياهي هاي زندگي مادي پاک مي کند و همه ي غم ها و نااميدي ها را از روان انسان مي زدايد. بر قلبِ مترنّم به ياد پروردگار و متبرّک به دعا و مناجات با حضرت حق، غبار يأس و ترس نمي نشيند و انساني که لب به دعا گشايد، در همه ي دلتنگي ها و نااميدي ها را به روي خود مي بندد. بر فرض که هيچ يک از دعاهاي ما به اجابت هم نرسد؛ امّا همين که اجازه يافته ايم با خالق خويش به راز و نياز بپردازيم نيز توفيق بزرگي براي ما شمرده مي شود. خاندان پيامبر، با دعاهايي که از خود به يادگار گذاشته اند، هم ما را به اين باب رحمـت حق يعنـي دعا کـردن توجـه داده اند و هم ادب خـواستن و خواستنـي هاي شايسته ي يک انســان را به ما آموخته اند. از اين منظـر، «صحيفه ي سجاديه ي» حضرت علي بن الحسين زين العـابدين سهـم بزرگـي در احيـاي روح و روان بشـريت داشته است…
کتاب «به سوي خوبي ها» برداشتي از دعاي مکارم الاخلاق «صحيفه ي سجاديه» است. امام در اين دعا به ما مي آمـوزد که خواسته هاي انسـان مـؤمن کمـال جو نبايد در دايره ي تنگ نيازهاي مادي خلاصه شود. کمالات معنوي و اخلاقي نيز بايد در زمره ي خواسته ها و خواستني هاي انسان قرار گيرد و بايد در کنار دعا براي خواسته هاي دنيوي، براي رشـد روحاني خـويش نيز دست به دعا برداريم. اميد آن که اثر حاضر، ضمن توجّه دادن کودکان ما به حقيقت دعا، آنان را با برخي خواسته هاي کمال جويانه نيز آشنا سازد. مجموعه را از دست ندهید.