معناشناسی قلب در قرآن

یکی از ابعاد “روان شناسی معرفت ” و ” نظریه الانسان ” پرداختن به بعد فرابدنی انسان است. فرابدن انسان مقوله ای انتزاعی و مرکب از اجزای گوناگون است و نباید این بعد را به عضوی مانند روح یا نفس فرو کاست بلکه باید روح یا نفس را عضوی از این بعد در نظر گرفت؛ زیرا فرابدن، حقیقتی ترکیبی دارد. در صورتی که بپذیریم فرابدن انسان مانند بدن، از اعضای گوناگون ترکیب شده، لازم است عضو حیاتی را شناسایی کنیم. در قرآن واژه ” قلب” کلیدی ترین واژه برای بحث از فرابدن انسان است. کلیدی بودن قلب در قرآن به حدی روشن است که علامه طباطبایی قلب را در قرآن همان روح و نفس می داند.