الگوی نظام سیاسی در حکمت متعالیه

هر اندیشه سیاسی که در مکاتب فلسفی شکل می گیرد، از یونان باستان مبتنی بر مبانی است که مورد قبول آن مکتب می باشد. اندیشه سیاسی به منزله روبناست و مبانی زیر بنایی اندیشه سیاسی بشمار می آید، حکمت متعالیه همانند سایر مکاتب فلسفی مبانی خاص خود را دارد البته مبانی چه بسا از نظر مفاهیم در تمام مکاتب فلسفی یکسان باشد مثل مبانی هستی شناختی، انسانی شناختی، فرجام شناختی و معرفت شناختی اما به هر یک از مبانی یاد شده در هر مکتب فلسفی رویکرد خاص آن مکتب وجود دارد، از باب مثال مشاء به هستی و یا به انسان و فرجام کاملا متفاوت بانگرش فلسفی حکمت متعالیه است.در این کتاب بعد از تبیین مفاهیم به کار برده شده در تحقیق به منابع و مبانی نظام سیاسی مطلوب حکمت متعالیه پرداخته منابع معرفتی آن را در وحی، عقل، تجربه، شهود و فطرت پی گرفته است سپس نظام سیاسی در حکمت متعالیه را با شاخصه های اختصاصی اش در طی چند فصل مورد مطالعه قرار داده است.