شیرین تر ازشکر (فصل تابستان)

قصه و داستان را همه آدم‍ها دوست دارند. از کودک و نوجوان گرفته تا بزرگسال و کهن‌سال. خواندن و شنیدن داستان هم، یکی از سرگرمی‌هایی است که همه از آن لذت می‌برند. اما اگر این داستان‌ها، جذاب و آموزنده نیز باشند، خیلی بهتر است. هم از شنیدن آن لذت می‌بریم و هم مطالب مفید و آموزنده خواهيم آموخت. به همین خاطر، مجموعه چهار جلدی را تدوین کرده‌است. همانطور که کتاب شیرین تر از شکر فصل تابستان را دیده اید هر جلد از این مجموعه برای یک فصل انتخاب شده‌است. در مجموع هر چهار جلد 365 داستان جذاب و شیرین و آموزنده وجود دارد. داستان‌های این کتاب، قصه‌هایی برای نوجوانان است. قصه‌هایی که از میان منابع اصیل فارسی گزینش و بازنویسی شده‌اند. ابوالفضل هادی‌منش در مقدمه کتاب خود نوشته‌است: «من این کتاب را برای شما نوجوان‌ها نوشته ام. این کتاب شاید هفتادمین کتاب من باشد. من داستان‌های آن را از لابلای کتاب‌های کهن فارسی -که امروز کمتر از آنها اسمی به میان می‌آید- گرد آورده‌ام و برای شما ساده‌نویسی کرده‌ام.» برخی از منابعی که ابوالفضل هادی‌منش در کتاب فصل تابستان از آن‌ها استفاده کرده‌است عبارتند از: مثنوی معنی، گلستان و بوستان سعدی، قابوس‌نامه، کلیله و دمنه، مصابیح القلوب و … . آشنایی نوجوانان با این منابع، سبب آشنایی آن‌ها با فرهنگ غنی ایرانی نیز خواهد شد.علاوه بر داستان‌های زیبا، جذاب و آموزنده این کتاب، تصویگری محمدحسین صلواتیان نیز جلوه‌ای خاص به این اثر بخشیده است. این تصاویر زیبا به انتقال مفهوم و درک معنای داستان کمک می‌کنند. مدتی در شهر باران نمی‌بارید. هوا گرم شده بود. مردم تصمیم گرفتند به خارج از شهر بروند و دعای باران بخوانند. گروهی، کودکان مکتب خانه را نیز با خود بردند. شخصی بذله‌گو گفت: «چرا این کودکان را با خود می‌برند؟» یکی گفت: این کودکان بی‌گناهند و دعای آنها مستجاب می‌شود. آن‌ها را برای دعا کردن به صحرا می‌برند.» آن شخص گفت: «اگر دعای آن‌ها مستجاب می‌شد، یک معلم در همه عالم زنده نبود»